Publikacja jest piątym tomem serii "Studia o Kijowskim". Podtytuł "studia" wskazuje na obiektywizujące ujęcie problemów podjętych w poszczególnych szkicach, zaś ich lektura może przekonać również o niewykluczającej obiektywizmu konieczności osobistego stosunku badacza do twórczości, której poświęca czas. W tomie zostały przypomniane dwa opracowania z przeszłości, pozostałe to nowe rozprawy będące pokłosiem konferencji naukowej "Andrzej Kijowski - człowiek i pisarz".

Czytaj dalej

Kolejne ogniwo z cyklu "Studium nad Kijowskim" próbuje do pewnego stopnia odsłonić oblicze Kijowskiego przez jego biografię, możliwie kompletną bibliografię jego twórczości oraz krytycznoliteracką i naukową recepcję.

Czytaj dalej

Kolejna antologia wierszy Norwida jest rezultatem osobistego wyboru autorki. Książka podzielona jest na jednostki chronologiczne: wiersze z lat 1840-1865; paryskie intermezzo liryczne 1865-1866, wiersze z lat 1866-1883. Obok powszechnie znanych wierszy (jak Bema pamięci żałobny rapsod) są mniej znane, a może tylko zapomniane. Obok klasycznych liryków wiersze, jakbyśmy dzisiaj powiedzieli, "zaangażowane", o treści aluzyjnie politycznej czy społecznej (Socjalizm). Interesujący jest wstępny esej autorki wyboru, podkreślający różnorodność twórczości Norwida.

Czytaj dalej

Grażyna Halkiewicz-Sojak omawia poezję Krasińskiego w jej relacji do problemu "paradygmatu romantycznego", w którym mieści się także problem konfliktu filozofii i wiary, i sposób, w jaki rozwiązuje go Krasiński. Arkadiusz Bogdajewski przedstawia Krasińskiego jako poetę wizji. B. Kuczera -Chachulska pisze o "instynkcie" wieczności jako przeciwwadze do przedstawianej w jego twórczości nuty "samozniszczenia" i "minorowej tonacji". Jerzy Borowczyk zastanawia się nad rolą wspomnień i pamięci w twórczości Krasińskiego. Magdalena Bąk analizuje utwór poety "Mord elektrycznym prądem", a Marek Troszyński "Niedokończony poemat". Maria Prussak omawia inscenizację Nie-boskiej komedii w ujęciu J. Grzegorzewskiego. Ewa Szeglacka pisze o dziennikach Krasińskiego, a Magdalena Saganiak zajmuje się jego epistologią. Piotr Mitzner przypomina zaginiony portret Amelii Załuskiej i dramatyczne dzieje wzajemnych relacji między nią a Krasińskim.

Czytaj dalej

Monografia przybliżająca czytelnikom pisarza II wojny światowej Jana Miernowskiego (1906-1944); poety i polonisty, nauczyciela szkół warszawskich. Jego wiersze po wojnie pojawiały się sporadycznie w czasopismach i antologiach.
Na użytek tej publikacji wydawca dokonał arbitralnego wyboru utworów poetyckich (kwalifikując do druku, jego zdaniem, najlepsze), układając je w porządku chronologicznym. W przypadku odmian tekstów podano do druku wersję najpóźniejszą.

Czytaj dalej

Przedmiotem zainteresowania autorki są teksty określane tradycyjnie jako nowele, opowiadania, obrazki, szkice, felietony, a także utwory prozatorskie "średniej" objętości, które w drugiej połowie XIX wieku nie były postrzegane jako powieści (głównie ze względu na swe rozmiary), a które dziś skłonni bylibyśmy uznać za mieszczące się w tej formie typologicznej. Książka nie ma charakteru całościowego omówienia zagadnienia "małych narracji" Prusa; jest zbiorem "świadectw lektury" wybranych krótkich utworów prozatorskich, choć jednym z naczelnych założeń pracy jest jej komplementarność wobec opracowań funkcjonujących w profesjonalnym literaturoznawczym obiegu - kompleksowych i cząstkowych.
Omawiane są utwory mniej znane i rzadziej interpretowane, pochodzące przeważnie z wczesnego lub późniejszego okresu twórczości Prusa.

Czytaj dalej