Podstawę metodologiczną książki stanowi hermeneutyka, nadal będąca jednym z najważniejszych modeli dyskursu naukowego w obrębie współczesnego literaturoznawstwa i, ogólniej, humanistyki.

Autorka wyróżnia aspekt aksjologiczny interpretacji i jej funkcjonalne spojenie z lekturą rozumiejącą. Proponowaną w książce hermeneutykę osoby przeciwstawia dominującym dziś nurtom dekonstrukcyjnym, a zbliża np. do późnych prac semiotycznych M. Bachtina. Cezurą kulturową i estetyczną dla opisu najnowszych dokonań literackich jest w książce tradycja romantyczna i jej rozpoznania w pracach historyków i teoretyków literatury (np. Cz. Zgorzelskiego, M. Maciejewskiego, M.H. Abramsa, Ch. Taylora, H. Friedricha).

Do pobrania: SPIS TREŚCI i WSTĘP

Czytaj dalej

Śledzenie szkolnej recepcji pisarzy dużej miary jest zawsze czymś więcej aniżeli prostą czynnością filologa. Na komplikację odbioru Norwida składa się również fakt, że poeta rozpoznany został jako genialny pisarz i myśliciel stosunkowo późno. Refleksja nad szkolną recepcją autora Stygmatu jest zatem rekonstrukcją zawiłych ścieżek kulturowej aksjologii, czytelniczej wrażliwości, postaw i zapotrzebowań politycznych i społecznych charakterystycznych dla XX w.

Podjęta przez W. Żórawską próba całościowego badania obecności Norwida w szkolnej rzeczywistości prowadzi do ukazania kolejnych modeli recepcji twórczości autora Vade-mecum wyłaniających się w dwudziestoleciu międzywojennym, w rzeczywistości PRL, w czasie społeczno-politycznego przeobrażenia w ostatnim dwudziestoleciu minionego wieku oraz w pierwszej dekadzie XXI w. Odpowiadając na pytania: Jakie utwory poety czytano w szkole w poszczególnych okresach minionego stulecia? W jaki sposób przybliżano młodzieży twórcę i jego dzieła? Jakie kierunki lektury wyznaczano?, autorka sięga do mnóstwa różnorodnych materiałów – aktów normatywnych prawa oświatowego, podręczników szkolnych, poradników i instrukcji dla nauczycieli, publikacji prasowych z zakresu metodyki nauczania. Dokonuje też własnych badań socjometrycznych i powołuje się na najnowsze ustalenia norwidologii.Czytaj dalej

Podtytuł: O literackich dyskursach lat 1914-1918 w stulecie wybuchu I wojny światowej

Niniejsza publikacja to zbiór tekstów wygłoszonych podczas konferencji pt. Literackie dyskursy na granicy epok. O literaturze polskiej lat 1914–1918 w stulecie wybuchu I wojny światowej zorganizowanej na UKSW w maju 2015 roku. Autorzy prezentowanych szkiców przyjrzeli się różnym formom literackiego zapisu wojennych doświadczeń: dyskursowi fikcjonalnemu (Przerwa-Tetmajer, Żeromski, Augustynowicz), dokumentalnemu (kronika klasztorna w Jazłowcu), autobiograficznemu (pamiętniki żołnierzy, dziennik hrabiny Ehrenburg) oraz eseistycznemu (m.in. Chlebowski, Mazanowski, Kleiner, Dąbrowski). Czytaj dalej

Studium językoznawcze mało znanego zabytku, jakim jest tak zwana „Kronika Benedykta z klasztoru św. Andrzeja”. Tekst ten prezentuje wiele cech charakterystycznych dla późnej łaciny (powstał w X wieku), sugerujących jednocześnie, że jego twórcy nie postrzegali jeszcze łaciny jako zupełnie odrębnego języka, innego niż język mówiony ówczesnych mieszkańców okolic Rzymu. Autorka zastosowała narzędzia krytyki tekstu i językoznawstwa diachronicznego celem pogłębienia wiedzy o tym późnym etapie rozwoju łaciny, a zarazem wczesnym etapie rozwoju języków romańskich.Czytaj dalej